De Istanbul E-pass bevat een toegangsticket voor het Topkapi Paleis Museum Harem-sectie met een audiogids. Scan eenvoudig uw QR-code bij de ingang en stap in. De audiogids is beschikbaar; in het Engels, Russisch, Spaans, Arabisch, Duits, Frans, Italiaans, Portugees, Nederlands, Japans, Perzisch, Chinees en Koreaans.
Harem is een Arabisch woord dat in het Engels 'verboden' betekent. Harem was niet louter een erotische broeikas, in tegenstelling tot veel mensen graag willen geloven. Met uitzondering van de eunuchen die het terrein bewaakten, was het privéterritorium van de sultan en zijn zonen dus beperkt tot alle andere mannen. Vrouwen daarentegen konden gemakkelijk binnenkomen. Als je eenmaal binnen was, was er geen uitweg meer.
De harem was een labyrint van ongeveer 300 prachtig betegelde kamers, verbonden door binnenplaatsen en fonteintuinen, gebouwd aan het einde van de 16e eeuw. Meer dan 1.000 haremdames, kinderen en eunuchen noemden het op zijn hoogtepunt hun thuis (of gevangenis).
Omdat de islam de slavernij van moslims verbood, waren de meeste haremvrouwen christenen of joden, van wie de meesten als geschenk werden gegeven door potentaten en adel. Meisjes uit Circassia, wat nu Georgië en Armenië is, werden vooral gewaardeerd om hun verbluffende schoonheid.
Sultan Suleyman de Grote, zijn vrouw Hurrem Sultan en hun familie in de harem van het Topkapi-paleis begonnen met de rigoureuze bouw en organisatie van dit deel, verborgen achter hoge muren van Selamlik (Selamlique) en andere binnenplaatsen in het paleis. Eindelijk, na vele jaren van veranderingen en uitbreidingen, ontwikkelden zich langzaam de haremappartementen in de tweede binnenplaats en achtertuin.
Kamers, baden en moskeeën in de haremsectie van het Topkapi-paleis
Ongeveer 400 kamers, negen baden, twee moskeeën, een ziekenhuis, afdelingen en wasfaciliteiten zijn te vinden op de binnenplaatsen, omringd door poortingangen met kazernes, kamers, kiosken en dienstgebouwen. De harem is versierd met Kutahya- en Iznik-tegels en is een van de mooiste delen van het paleis.
'De Privy Chamber of Murad III', een van de belangrijkste structuren van de Ottomaanse architectuur, het werk van de grote Mimar Sinan, 'The Privy Chamber of Ahmed III, ook wel bekend als Fruit Room. Het is een van de briljante voorbeelden van The Tulip Era die creëerde een bloementuineffect, en 'The Twin Kiosk/Apartments of the Crown Prince', bekend om zijn fonteinen binnen, behoren tot de meest opvallende gebouwen van de Harem.
De hoofdingang, het hof van de concubines, de keizerlijke zaal, de appartementen van de koningin-moeder, de baden van de sultan en de koningin-moeder, de binnenplaats van de favorieten, de afdelingen van de gekrulde hellebaardiers, de pijpenkamer en het bad van de gekrulde hellebaardiers zijn hier enkele van. de andere bezienswaardige gebieden in de haremsectie van het Topkapi-paleis.
Binnen in de harem van het Topkapi-paleis
Helaas zijn slechts enkele van de ongeveer 400 kamers toegankelijk voor het publiek in het Haremgedeelte van het Topkapi Paleis. Zo leidt de Poort der Karren (Arabalar Kapisi) naar de Koepel met Kasten (Dolapli Kubbe), een kamer vol planken en kasten waar de eunuchen hun daden bijhielden.
De binnenplaats van de eunuchen is bereikbaar via de hal van de wassingsfontein (Sadirvanli Sofa), de authentieke hal van de harem die wordt bewaakt door eunuchen. Links achter de marmeren zuil zijn hun slaapzalen te zien. Vlakbij het einde vindt u het appartement van de belangrijkste eunuch (Kiler Agasi).
De reis gaat dan naar de binnenplaats van de concubines, langs de harembaden, waar de concubines baadden en dutten, en de concubinescorridor, waar de eunuchen de borden van de concubines op de toonbanken langs de gang zetten. In de Harem is dit de kleinste binnenplaats.
De reis gaat verder naar de keizerlijke zaal (Hunkar Sofasi) nadat u door de baden van de sultan en de koningin-moeder (Hunkar ve Valide Hamamlar) bent gegaan. Het is de grootste koepel in de harem, die diende als verzamelplaats voor de sultan en zijn vrouwen voor amusement en essentiële recepties. De sultan zou de festiviteiten vanaf zijn gouden troon gadeslaan.
Daarna gaat de reis verder naar de Twin Kiosk van de Kroonprins (Cifte Kasirlar) of Apartments (Veliaht Dairesi). Met hun prachtige Iznik-tegelvloeren waren de geheime kamers van de kroonprins de plek waar hij geïsoleerd leefde en een haremtraining kreeg.
De binnenplaats en appartementen van de favorieten (Gozdeler Dairesi) zijn de volgende halte. Om het zwembad te vinden, loop je naar de rand van de binnenplaats. Tenslotte ronden de Valide Sultan's Courtyard en de Golden Road (Altinyol) de laatste twee hoogtepunten af. De sultan passeerde deze kleine gang om de harem te bereiken. De sultan zou goudgeld voor de concubines op de grond hebben gegooid.
Sultankamer van het Topkapipaleis
Een van de mooiste kamers in het paleis was de Valide Sultan Room. De moeder van de sultan was de op één na machtigste persoon aan het hof en zij had veel macht over hem. Bovendien bestuurde een Valide Sultan de staat toen de Sultan en zijn rechterhand, de grootvizier, in oorlog waren. Als gevolg hiervan bekleedde ze een cruciale positie in het machtsevenwicht van de staat.
Tijdens perioden in de Ottomaanse geschiedenis waarin kindkoningen de troon bestegen, groeide het belang van de Valide Sultans. Net als Hurrem Sultan, de vrouw van Sultan Suleiman, zouden sterke vrouwen ook meer beslissingen kunnen nemen in het bestuur.
Topkapi Paleis Museumkaartjes
Het Topkapi Paleis Museum vereist een toegangsprijs van 1200 Turkse lira per persoon. Voor een bedrag van 500 Turkse lira moet elke persoon een extra vergoeding betalen om de harem te bezoeken. Kinderen jonger dan 6 jaar hebben gratis toegang. De Istanbul E-pass geeft bezoekers recht op gratis toegang.
Het laatste woord
Eeuwenlang woonden leden van de Ottomaanse dynastie en vrouwen uit de hogere klasse van de harem in het haremappartement, waar de sultans met hun gezinnen in privacy woonden. Het fungeerde ook als school, met zijn eigen regels en hiërarchie. De keizerlijke harem van het Topkapi-paleis is belangrijk vanwege zijn architectuur en representatie van stijlen uit de 16e tot 19e eeuw.