Bijgewerkte datum: 15.01.2022
Museum van de onschuld, Istanbul
Het Museum van de Onschuld is de realisatie van het woord van een auteur. Het is zowel een showcase van liefde, fictie als de weergave van het werkelijke leven van Istanbul in de tweede helft van de 20e eeuw. De basis van het museum is gelegd op een roman van Orhan Pamuk. De roman werd in 2008 gepubliceerd en het museum werd in 2012 voor het publiek geopend.
Pamuk had altijd het plan om een museum op te bouwen dat bestaat uit stukken met bijbehorende herinneringen en betekenissen uit het tijdperk dat vanaf het begin in de roman wordt uitgelegd. De kunstwerken zijn gerangschikt in de volgorde die in de roman wordt besproken. De nauwgezette aandacht voor detail kan elke bezoeker geboeid en gebiologeerd houden in het concept. Er wordt gezegd dat Pamuk deze stukken verzamelde sinds de jaren negentig, toen hij voor het eerst op het idee kwam om een roman te schrijven onder dezelfde naam.
Het concept van het Museum van de onschuld
Het Museum of Innocence is gecentreerd rond het verhaal van twee klassieke tortelduifjes. De held Kemal komt uit een typisch Istanboel gezin uit de hogere klasse, en zijn geliefde Fusun komt uit een relatief middenklasse gezin. Hoewel ze allebei verre neven zijn, is er niet veel gemeen tussen hen. Volgens het verhaal van Kemal wordt het trouwen met Sibel, een meisje dat dichter bij zijn sociale status staat, verliefd op zijn verre neef Fusun. Vanaf nu werd het ingewikkeld of liever dromerig.
Ze ontmoetten elkaar in een stoffige kamer met oude meubels. Dat is waar de hele architectuur van het museum op is geïnspireerd. Nadat Fusun met iemand anders trouwde, bezocht Kemal acht jaar lang dezelfde plaats. Bij elk bezoek nam hij iets mee van de plek om als herinnering bij hem te blijven. Volgens de website van het Museum vormen deze herinneringen de collecties van het Museum.
Het museumgebouw is een gereserveerd 19e-eeuws houten huis. Het houten huis met zijn vitrines is geïdealiseerd om de liefdesrelatie op een zo authentiek mogelijke manier na te vertellen. Elke installatie in het museum vertelt een verhaal dat verleden en heden opnieuw met elkaar verbindt.
Wat is binnen?
Het Museum van de onschuld is verdeeld in verdiepingen. De exposities worden tentoongesteld op vier van de vijf verdiepingen. Elke tentoonstelling toont de verschillende personages uit de roman die werden gebruikt, gedragen, gehoord, gezien, verzameld en zelfs van gedroomd, allemaal zorgvuldig gerangschikt in dozen en vitrinekasten. Deze vertegenwoordigen in het algemeen ook het leven van Istanbul in die tijd. Omdat de hoofdpersoon van de roman tot twee verschillende sociale statussen behoorde, vertegenwoordigt het Museum beide.
Bij binnenkomst in het museum heeft u de mogelijkheid om een audiogids te huren. Dus als je van kast naar kast gaat, kun je luisteren naar de audiogids waarin het verband met de roman wordt beschreven. Door de verwijzing naar de roman oogt het Museum realistischer en door het bestaan van het Museum voelt de roman natuurlijker aan. Deze verbinding maakt velen verliefd.
De exposities zijn gerangschikt in kasten die zijn genummerd en getiteld volgens de hoofdstukken in de roman. Er wordt gezegd dat de bovenste verdieping van 2000 tot 2007 werd bewoond door Kemal Basmaci toen het museum werd gebouwd. De manuscripten van de roman bevinden zich voornamelijk op deze verdieping. De grootste en enige kast die niet in de volgorde van de roman is gerangschikt, is doos nummer 68, getiteld '4213 Sigarettenpeukjes'.
Het laatste woord
Het Museum van de Onschuld heeft geschiedenis en is een van de beste musea ter wereld. Een reis naar Istanbul is niet compleet zonder deze hemel van fictie en liefde te bezoeken. Hoewel het niet nodig is dat je de roman leest voordat je het museum bezoekt, wordt alles logischer als je dat doet.