Bijgewerkte datum: 19.12.2023
De Ihlamur-vallei, gelegen tussen de heuvels van Beşiktas, Yildiz en Nisantasi, heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot de 18e eeuw. Ooit een favoriete plek voor excursies, in de schaduw van platanen en lindebomen langs de Fulya-stroom, herbergt de vallei verhalen over keizerlijke tuinen, boogschietwedstrijden en koninklijke vrijetijdsbesteding.
Istanbul E-pass is de digitale kaart die het meest wordt vertrouwd en gewaardeerd door toeristen. Istanbul E-pass biedt u meer dan 80 attracties. Ons team staat klaar om u zorgeloos te verwelkomen in Istanbul. Mis onze niet! Koop nu uw E-pass en ontdek meer plaatsen in Istanbul!
Keizerlijke tuin- en boogschietwedstrijden:
In de 18e eeuw behoorde het onderste deel van de Ihlamur-vallei, inclusief de Ihlamur-paviljoens, toe aan Hacı Huseyin Agha, de beheerder van de keizerlijke scheepswerf tijdens het bewind van sultan Ahmed III. Boogschietstenen, die de schietwedstrijden van Sultan Selim III en Sultan Mahmud II markeren, getuigen van de historische betekenis van de vallei.
Evolutie naar een gesprekstuin:
Sultan Abdulmecid transformeerde het derde deel van de vallei in de 'Conversation Garden'. Tijdens het bewind van sultan Abdulaziz werden er in de keizerlijke tuin amusement en worstelwedstrijden gehouden, waardoor de populariteit onder daaropvolgende heersers en hun families bleef bestaan.
Overgang naar de Republiek:
Na de proclamatie van de Republiek werden de Ihlamur-paviljoens in 1951 eigendom van de gemeente Istanbul. De Turkse Grote Nationale Vergadering gaf ze de opdracht om het Tanzimat-museum te huisvesten.
Transformatie tot een museum:
In 1966 namen de Nationale Paleizen de Ihlamur-paviljoens over en openden ze in 1985 voor het publiek na landschapswerkzaamheden. Het Ceremoniële Paviljoen, een opmerkelijk architectonisch hoogstandje, beschikt over een trap in barokstijl en een interieur in westerse stijl. Het Retinue-paviljoen, met traditionele Ottomaanse architectuur, is voorzien van stucwerk dat marmer imiteert.
Ihlamur-paviljoen: een historisch overzicht:
De Ihlamur-paviljoens, opgericht tijdens het bewind van sultan Abdulmecid, bestaan uit het ceremoniële paviljoen en het gevolgpaviljoen. De eerste, met barokke kenmerken en een interieur in westerse stijl, deed dienst als kantoor van de sultan en voor recepties. Dit laatste, een minder sierlijk gebouw, behield de traditionele Ottomaanse architectuur.
Hedendaags Ihlamur-paviljoen:
Tegenwoordig is het Ihlamur-paviljoen een museumpaleis, met behoud van de historische charme van de omgeving. De hoge muren beschermen het tegen het lawaai en de chaos, waardoor bezoekers het Merasim-paviljoen en het Maiyet-paviljoen kunnen verkennen.
Merasim-paviljoen en Maiyet-paviljoen:
Het Merasim-paviljoen, gebouwd door Abdulmecid voor Nigogos Balyan, is het originele Ihlamur-paviljoen, terwijl het Maiyet-paviljoen, een eenvoudiger structuur, vlakbij staat. Het Maiyet-paviljoen, met zijn twee verdiepingen en eenvoudige buitenversieringen, biedt met zijn eenvoudige interieurdecoraties een kijkje in het verleden.
Nalatenschap en bezoekers:
Na het tijdperk van Abdulmecid toonde Abdulaziz minder interesse in de paviljoens. Mehmed V vond echter troost in de tuin, waar hij evenementen organiseerde en vooraanstaande gasten verwelkomde, zoals de Bulgaarse en Servische koningen in 1910.
De Ihlamur-vallei en zijn paviljoens zijn getuigen van eeuwenlange geschiedenis, van keizerlijke tuinen tot boogschietwedstrijden en moderne musea. De mix van Ottomaanse traditie en westerse invloed maakt het Ihlamur-paviljoen tot een tijdloos juweeltje dat bezoekers uitnodigt om het rijke tapijtwerk uit het verleden te verkennen. Ontdek meer met een Istanbul E-pass!